Onderdeel van het Klimaatakkoord van Parijs zijn de ‘Green Powerhouse Noordzee’-doelstellingen. Met de uitbreiding van gekoppelde elektriciteitsnetwerken, de omschakeling naar waterstof, ‘slimme’ netwerken, vraagrespons, opslagmogelijkheden en kunstmatige eilanden moet offshore windenergie een grotere rol gaan spelen binnen de energiehuishouding. Maar tegelijkertijd moeten de maatschappelijke kosten en ecologische impact van offshore energieopwekking omlaag. Naar verwachting zullen naast de particuliere verbruikers ook de zware industrie en de transportsector (met name de luchtvaart) de vraag naar groene, betaalbare elektriciteit en waterstof gaan opstuwen wanneer ook zij steeds meer gebruikmaken van duurzame brandstoffen. Inmiddels wordt algemeen erkend dat binnen de hele keten gezocht moet worden naar flexibele oplossingen en diensten op het gebied van energiesystemen, willen we offshore windenergie tegen de laagst mogelijke maatschappelijke kosten kunnen implementeren. Iets wat nauw verband houdt met offshore windenergie, is de verwachte ontwikkeling van waterstof als een belangrijke energiedrager voor de opslag, het transport en het gebruik van energiesystemen.